Payaso

Dati'y nangongolekta ako ng mga payaso. Binili ko ang ilan sa kung saan-saan ako napadpad, ngunit ang marami'y bigay ng mga kaibigan sa sari-saring okasyon. Nakasabit ang mga ito sa dinding ng kuwartong tinuluyan ko nang mahigit na walong taon sa unibersidad.

Minsan nga, samantalang tinutulungan ako ng ilang kaibigan na mag-empake ng lahat ng gamit ko sa kuwartong iyon--para iuwi sa aking unang tahanan dahil mangingiibang-bayan ako't hindi tiyak kung kailan ako makakauwi--hiniling ng isa sa kanila na magkuwento ako tungkol sa mga payaso bago namin ilagay sa malaking kahon. Nagkuwento nga ako, at di-naglao'y nag-iiyakan na kami.

Matagal ding nanatili sa dalawang malaking kahon ang mahigit sa isandaang payaso ko, kahit iisang taon naman ako sa ibang bansa. Ngayo'y nasa estante na ang mga ito, sa kuwartong hindi ko na tinutulugan sa una kong tahanan. Umuuwi ako doon halos linggu-linggo ngunit bihira ko nang makita ang mga payaso. Minsan, nang wala akong ibang magawa, sinubok kong gunitain kung saan, kailan, at paano ko binili o natanggap ang bawat isa. Nalungkot ako dahil may ilang hindi ko na maalala ang pinagmulan. Isang araw, babalikan ko ang mga ito, at pipiliting alalahanin kung saan nanggaling.

May kaibigan pa ring nagbibigay sa akin ng payaso--madalas dahil matagal na kaming hindi nagkakausap at hindi nila alam na hindi na ako nangongolekta. Ngunit minsa'y mula ito sa kaibigang kilalang-kilala ako't mahal na mahal, at alam kung gaano ako kasentimental.