Nobela

Binabasa kong muli ngayon ang Dogeaters na una kong binasa sa Manhattan noong 1991. Gustung-gusto ko ito noon at hindi ako makatigil sa pagbuklat nito saanman ako mapadpad. Inakala kong dahil lamang hinahanap-hanap ko ang Pilipinas at masarap "umuwi" samantalang nakasakay sa siksikang subway train at nakakatakas sa ginaw ng Enero.

Kaninang umaga, tuloy pa rin ang basa ko kahit paparating na ang treng sasakyan ko papasok. Ang sama nga ng loob ko dahil punung-puno na naman ang tren at hindi ako makapagbasa. Nang bumaba nga ako'y gusto ko sanang magbasang muli habang naglalakad. Parang mas kapana-panabik ang nobela ngayong narito ako, lalo na't malapit na ang malaking sirko ng pambansang halalan.

Tatalakayin namin sa klase ang nobela sa isang linggo. Mangyari pa'y nananabik akong malaman kung ano ang tingin ng mga estudyante ko dito. Malamang na marami silang hindi alam sa mga tunay na tao at pangyayaring tinutukoy sa nobela--sana'y interesado silang maliwanagan tungkol sa mga ito. Sana nga, sana.