Dapat

Mahigit na isang linggo akong nagdiwang ng kaarawan. Araw-araw ay may kainan, kung saan-saan, kasama ang mga kamag-anak at kaibigan. Ngunit ang pinakatampok siyempre ay ang pagdiriwang namin ni Itay, ng Ate ko, at ng manugang namin, ng aming magkakalapit na kaarawan sa aming bahay, kasama ang aming apo.

Narito siya ngayon, ang mutya naming apo, sa bahay namin nina Inay at Itay. Kapapaligo lamang niya't kadedede, at pinakikinggan namin ngayon sa stereo ang pag-awit ng kaibigan naming madre. Maya-maya'y kakausapin ko siya; tatawa siyang wari'y nauunawaan ang bawat kataga. Pagkaraa'y matutulog siya at mamamasdan ko nang walang sawa.

Isang linggo kaming ganito, dito lamang sa bahay. Kahit may trabaho akong dapat asikasuhin, iniiwasan ko muna. Kahit nga ang pagsusulat ay hindi ko maharap. Mangyari pa.