Traslacion

Sa kauna-unahang pagkakataon, nasaksihan ko ang paglilipat ng imahen ng Birhen ng Penafrancia mula sa simbahan nito tungo sa katedral ng lunsod. Matagal ko nang nababalitaan ito ngunit nitong nakaraang Sabado ko lamang nakita ang napakaraming deboto na nagkumpul-kumpol sa daraanan ng prusisyon at ilang oras na naghintay sa Birhen. Namangha ako sa napakaraming bayadores--mga lalaking nakayapak, karamiha'y lasing, na siya lamang maaring magkarga nang hali-halili sa karo ng Birhen. Mga lalaki rin lamang ang nakapagtatangkang mahipo ang Birhen, o ang karo man lamang. Ang mga babae at iba pang hindi ganoong kapangahas ay nagkakaway na lamang ng puting panyo, humihiyaw ng "Viva Ina", tumatalon at umiiyak sa tuwa. Ang kuwento sa akin ng kaibigang nakalapit sa karo, umiiyak din ang mga bayadores.

Kinabukasan, dumalo ako sa ordinasyon sa pagkadiyakono ng dalawang binatang kaibigan ko't dating estudyante. Marami silang nasulat sa mga klase ko; ang ila'y ipinababasa ko pa hanggang ngayon sa mga esudyante kong magpapari rin. Hindi ko alam kung deboto sila ng Birhen ng Penafrancia. Ngunit nang pinanonood ko silang maglakad patungo sa altar, kasunod ang mga nauna nang magpari sa kanila, nagunita ko ang mga bayadores. At napaluha ako.