Abalang-abala

Abalang-abala ako ngayon sa kung anu-ano't kung sinu-sino--pamangking dumating mula sa Amerika at ang mga panayam ko sa pangkat na sinalihan niya para malubog sa wika at kultura ng Pilipinas; nobelistang Espanyola na ipinakilala sa akin ng isang malapit na kaibigan at ngayo'y malapit ko na ring kaibigan; mga kaibigang dumadalaw na muli mula sa Amerika at kasama ko sa linggong ito sa kung saan-saan; pagdalaw sa burol ng ina at lola ng mga kaibigang itinuturing ko nang pamilya. At mangyari pa'y ang mga klase ko't mag-aaral. At ang mga magulang ko.

Kaya matagal na akong hindi nakakapagsulat. Hindi ako nakakapagbasa maliban sa mga kailangan para sa aking mga klase, at mga babasahin sa banyo. Matagal na akong hindi nakakapanahimik, nakapagmamasid, nakapagninilay-nilay.

Mutyang-mutya ko ngayon ang makauwi sa tahanan ko sa ika-23 palapag at makapag-isa. Minamasdan ko ang mga bago kong muwebles, ang tanawin mula sa aking mga bintana, at ang anumang dapuan ng paningin kong pagod sa kung anu-anong dapat pagkaabalahan.