Thursday, May 26, 2011

Paliparan

Paalis ako ng bansa at tulad ng nakagawian ko na, maaga ako dito sa paliparan. Pagkaupo ko sa hintayan, agad kong napansin ang babaeng marahil ay singkuwenta anyos, matangkad, payat ngunit matipuno, ayos at upong lalaki. May tumabi sa kanyang lalaking puti, marahil ay pitumpung taon. Kinausap niya ito ng Aleman, pabalang, may itinuturo. Walang imik ang lalaki, nakaupo sa gilid ng silya, parang walang pinapansin, parang walang iniisip.

Inilabas ng babae ang telepono niya at may kinausap. Ang sabi niya, "Narito na kami, malapit nang umalis. Ayaw yata akong hiwalayan. Nakita kasi kung paano ko siya asikasuhin. Ako ang lahat. Maleta. Lahat. Nabubuwisit na ako. Ayaw akong hiwalayan." Tumahimik siya sandali, nakinig sa kausap, at tumawa, sabi, "Pag ikaw ang naging abugado ko, talo tayo."

Umalis na sila; palipad sa marahil ang eroplano nila.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home